ՀՐԱՅՐ ԴԱՆԻԵԼՅԱՆԸ ծնվել է 1997 թվականի հուլիսի 22-ին, ԱՀ Մարտունու շրջանի Նորշեն համայնքում: Դպրոցն ավարտելուց հետո ընդունվել է Արցախի պետական համալսարանի «Իրավագիտություն» բաժինը:

«ԱԱԾ» կոչվածն իր գործառույթների, սրբազան պարտականության կատարման առումով սատկած վիճակում է և, ահա, այս պայմաններում շարունակելով պետական դավաճանությունը կամ առնվազն մի նոր դրվագով դրա հանցափորձը կատարելով, Նիկոլը և իր ոհմակը քայլ առ քայլ գործում են Հայաստանի ազգային անվտանգության դեմ:

*Երեկ հանրայինի եթերում հեռուստաբանավեճի ընթցքում նորից հնչեց «Լինսի» հիմնադրամի անունը: Ճի՞շտ է, որ Քըրքորյանը, տեսնելով, որ շենքերի չորրրոդ հարկերն անհետանում են, ծրագիրը կիսատ թողեց եւ փողերը՝ 150 մլն դոլար, տարավ Ամերիկա:

Հայաստանի ներկա հանրային-քաղաքական կյանքը մի կատարյալ ֆարսի է վերածվել, որն ասես իմպրովիզացիոն հնարքներով է առաջանում: Սակայն սուր աչքը նկատում է, որ ամեն ինչ նախապես բեմագրված է, պարզապես պաթոսի տակ գլխավոր դերակատարները հաճախ իրենց թույլ են տալիս առավել ճամարտակել ու խեղկատակային շարժեր անել: Այստեղ, անշուշտ, անգերազանցելին իշխանական պարագլուխն է, ով դեռեւս օգտվելով իր պաշտոնական դիրքից, ամեն օր թույն, ատելություն, ծաղր ու արհամարհահնք է տարածում հայկական արժեքների, պետականության, համազգային նպատակների ու երազանքի վերաբերյալ, ուղղակի գերազանցելով մեր թշնամու խոսույթը, «հանրահռչակելով» ու պաշտպանելով նրա մտադրությունները:

Հայրենիքի դարպասները պահելը միշտ էլ դժվար, վտանգավոր ու ծանր գործ է, Սարիկ։ Արցախում, բացի ծառայելուց, նաև մարդիկ էին ապրում, սովորական հայեր, ովքեր չէին տրտնջում, չէին նեղվում՝ ամեն պահի պատերազմի սպառնալիքը գլխներին կախված քնելուց։

Նիկոլի վերջին հայտնի մոնոլոգից հետո արձագանքը կանխատեսելի էր. նախկին նախագահների թիմերը նրան ուղարկեցին բուժման, եղան դեղերի առաջարկներ, ինչպես նաև առաջարկ՝ հրապարակել փաստաթղթերը...

Թյուր կարծիք կա, որ «ընտրություններ կեղծելը» դրսևորվում է քվեատուփի մեջ ավել քվեաթերթիկ գցելով կամ քվեարկության հաշվարկի մեջ խաբելով։

Ոչ մի երկիր, ոչ մի արտաքին ուժ, ոչ մի միջազգային կազմակերպություն սրանց վրա լուրջ ճնշումներ չի բանեցնելու, որ բացահայտ բռնաճնշումներ են անում: Նույնիսկ, եթե բոլոր ընդդիմադիրներին բռնեն: Որովհետև յուրաքանչյուր արտաքին ուժի էլ ձեռնտու է, երբ որևէ երկիր ղեկավարում է մի անսկզբունք, անարժեք, դավաճան փալաս: Այդ փալասի հետ ինչ ձևով ուզեն կխոսեն, ինչ ճնշում պետք է կբանեցնեն, ինչ ուզեն կստանան: Այնպես որ, ընդդիմադիր ուժերը ժամանակն է, որ հասկանան՝ ներքին ռեսուրսին է պետք ապավինել, և անեն հետևություններ:

Իր գաղափարական հորից հետ չի մնում, նա Թուրքիայում է իր ընդդիմադիրների վրա գործեր սարքում ու ձերբակալում, սա՝ Հայաստանում:

Մտավոր կյանքի ցածր մակարդակի դեպքում մտքի ու դրա իմիտացիայի իրարից տարբերելը շատ դժվար բան է, իսկ շատ ցածր մտավոր կյանքի դեպքում՝ անհնարին։